Ben Tır Şoförüyüm

O gece hiç uyuyamadım. Yolculuk boyunca içimdeki huzursuzluk büyüdü. Yozgat’a vardığımızda Sema’yı ailesinin evine bıraktım. O an rahat bir nefes aldım ama içimde bir şeyler kırılmıştı. Bu yolculuk sadece kilometreleri değil, aynı zamanda bazı sınırları da aşmanın eşiğine gelmişti.

Geri dönüş yolunda, eşime telefon açtım. “Sizi çok özledim,” dedim. Onun sesi, çocukların arka plandaki neşeli kahkahaları içimi ısıttı. Bazen yollar değil, insanın içindeki duygu karmaşası daha yorucu oluyordu. Ve ben, o gece bir kez daha anladım ki en güvenli liman, beni evde bekleyen sevgi dolu ailemdi.