Gözlerindeki korku ve çaresizlik her şeyi anlatıyordu. Bana doğru yaklaştı. “Sana zarar vermelerine izin vermeyeceğim,” dedi. Ardından babasına dönerek, “Tüm bunlar senin hatan! Beni bu oyunun suretiylee sen çektin!” diye haykırdı. O an anladım ki, hayatım bir trajedinin tam ortasında başlamıştı. Ama damadımın gözlerinde gördüğüm şey bir suçluluk ya da pişmanlık değil, koruma içgüdüsüydü. İçimde ona karşı bir güven oluşmaya başladı. “Bu evlilik bir oyun olabilir,” dedim. “Ama bu oyunu eş güdümlü bozabiliriz.” Ve o gece, kaderin bizi oynattığı bu oyunu değiştirmek suretiyle el ele verdik. Oyun içinde bir oyun başlamıştı ve bu kez kontrol bizdeydi.
Bilgi: Klavye yön tuşlarını kullanarak galeri resimleri arasında geçiş yapabilirsiniz.