Tam kapıdan çıkarken, arkamdan gelen sesi duydum. “Bu arada, adınızı hiç sormadım. Ben Emre,” dedi. Bir an duraksadım, yavaşça arkamı döndüm ve gülümsedim. “Memnun oldum, ben de…” dedim. Sonra ekledim: “Sanırım bu bakkala bundan sonra daha sık gelirim.”
Gülümsemesi biraz daha büyüdü. “Ne zaman isterseniz,” dedi. O an anladım ki sıradan bir bakkal alışverişi, belki de hayatımda yeni bir hikâyenin başlangıcıydı.
Bilgi: Klavye yön tuşlarını kullanarak galeri resimleri arasında geçiş yapabilirsiniz.