Ona Yumurtaları ne kadara satıyorsun

Ona; -“Yumurtaları ne kadara satıyorsun diye sordu.” Yaşça büyük olan adam yanıt verdi, -“Tanesi 5 lira hanımefendi” deyince, -“25 liraya 10 yumurta alacağım, yoksa gideceğim. ‘ ‘ ‘ Yaşça büyük olan satıcı şu şekilde yanıt verdi: -“Gel istediğin fiyata al. ama dedi ve devam etti.. Belki de bu iyi bir başlangıç olur zira bugün tek bir yumurta bile satamadım. Bu yaptığın doğru bir şey olmasa da gereksinimim var.. Alan şahıs ise Süslü arabasına bindi ve arkadaşıyla lüks bir restorana gitti. Orada, o ve arkadaşı, istedikleri her şeyi sipariş ettiler. Biraz yediler ve sipariş ettikleri çoğu şeyi de yemeden bıraktılar. Sonra hesabı istedi. Fatura ona 750 TL’ye mal oldu. O İse öyle bir şey yaptı ki.. 1000 TL verdi ve üstü kalsın dedi! Mesele şu ki, Neden her vakit muhtaç olanlardan satın aldığımız vakit güç bizde oluyor? Ve namacıyla biz gereksinimi olmayan insanlara karşı bonkör olduk? Bir yerde okumuştum. Babam, gereksinimi olmasa bile yüksek fiyatlarla yoksul insanlardan kolay mamüller satın alırdı. Arada sırada onlar amacıyla lüzumsuz şeyler alırdı çoktan para öderdi. Bu rol beni endişelendirdi ve ona, -“Neden bu tür yapıyorsun.?” diye sormuştum Babam şu şekilde yanıt vermişti : -” Bu, insanların Bu, insanların onurunu kırmadan, oluşturulan yardımdır. Bir vakitlar, havanın aşırı soğuk bulunduğu bir günde, temiz kalpli bir zat dışarıyı seyrediyormuş.Yoğurtçunun sesini duyup, hanımına “kap getir yoğurt alayım” der. Hanım “yoğurt var gereksinimiz yok” deyince, Muhterem de “Bizim gereksinimiz yok ama yoğurtçunun gereksinimi var ki bu soğukta sokaktan üçüncü geçişi…” der…