Yaklaşık iki ay önce yan daireye yeni komşularım taşındı

İmam korkuyla açtı kapıyı. – Bir rüya gördüm, dedi muhtar, hocam o berduş, o serseri adam Cennet’ teydi. Bana gülüyor, hakkım sana bile helal olsun diyordu. Rüyayı duyana imamın benzi attı, kendisi de anında anında aynı rüyayı görmüştü. ‘ Gel hele, içeri gel…’ demeye kalmadı ki, köyün delisini gördüler. Koşarak geliyor, bir yandan da bağırıyordu: – Demedim mi ben, demedim mi size, rüyamda gördüm, rüyamda… Birkaç köylü daha benzer rüyalar gördüğünü söyleyince, bayanın yanına gitmeye karar verdiler. Özür dileyecek, kendilerini affettirmeye çalışacak, bu arada işin aslını öğreneceklerdi. Bir şeyler olmuştu ama neydi? Eve vardıklarında kapıyı açan bayan şaşkındı. Kapıyı yüzlerine kapatacak oldu, yapamadı. Gelenler olan biteni anlatıp özür diledi, cenazeyi nereye defnettiğini, neler bulunduğunu sordular. Kadıncağız her şeyi anlattı, can kulağı ile dinlediler ve çobanı bulmaya karar verdiler. Bir yandan yürüyor bir yandan da aralarında konuşuyorlardı; ‘ bu çoban bir evliyaydı herhalde, belki de Hızır’ dı, gerçekten ölen adam da o kadar kötü bir adam değidi.’ Tarif edilen yere geldiklerinde çoban koyunlarını otlatıyordu. Gelenleri görünce ayağa kalktı, ‘Hayırdır İnşaallah ‘ dedi.Oturdu, onlara süt ikram etti, konuşmaya başladılar. Çoban söylenenlerden hiç bir şey anlamamıştı, cenazeyi nasıl defnettiklerini anlattı. – Ben bir tuhaf kulum, dedi; cenazeyi defnettik, başucunda oturup dua ettim sadece, hepsi bu… Merakla nasıl bir dua ettiğini sordular, çoban da söyledi; – Allah’ ım, ben dağda koyunlarımı otlatırken kulların gelir yanıma, selam verirler. Senin selamınla gelen senin konukindir der, ağırlarım. Süt ikram eder, azığımı paylaşırım. Şimdi de ben sana bir konuk yolluyorum, onu da sen ağırla…